Een persoon met genderdysforie ervaart een sterk gevoel van onbehagen als gevolg van het gevoel dat het geboortegeslacht en de genderidentiteit niet overeen komen. Dit gevoel is zo sterk, dat veel personen met genderdysforie dan ook vaak de wens hebben van het andere geslacht of in elk geval niet van het geboortegeslacht te willen zijn. De sterkte van dit gevoel kan verschillen, afhankelijk hiervan kan ook de wens het lichaam aan het gewenste geslacht te willen aanpassen verschillen.
Genderdysforie komt voor op alle leeftijden. Bij kinderen is het zo, dat rondom de puberteit de gevoelens van genderdysforie kunnen verminderen. Voor mensen met genderdysforie is het herkennen en verkennen van hun gevoelens een ingewikkelde opgave, voordat zij hiermee naar buiten treden. Het delen van de gevoelens met de (naaste) omgeving blijkt ook vaak een grote drempel.
Gebleken is dat het hebben van sociale steun uit de naaste omgeving als zeer belangrijk wordt ervaren tijdens het proces van de transitie (de verandering van het geboortegeslacht naar het wensgeslacht). Maar voor de naaste omgeving is het niet altijd makkelijk deze steun meteen te kunnen bieden.
Als naaste (ouder, partner of kind) kan het lastig zijn hoe om te gaan met deze verandering bij de persoon waar je van houdt. Gevoelens zoals verlies, verwarring of boosheid komen vaak voor. Maar ook praktische vragen kunnen soms moeilijk beantwoord worden. Hoe begeleid je als ouder je kind in deze verandering? Hoe ga je als partner om met de nieuwe rol van je man of vrouw? En hoe ga je om met het feit dat je twee moeders hebt in plaats van een vader en moeder?
Deskundigenverklaring
Sinds 1 juli 2014 is het mogelijk om uw geslachtsaanduiding en voornamen te laten wijzigen in de Basis Registratie Personen. Juridisch bent u dan de man of vrouw die u zich voelt. Om hiervoor in aanmerking te komen, dient u over een deskundigenverklaring te beschikken. Bij PsyTrans werken deskundigen die deze verklaring mogen afgeven.